Dirk (H.M.) Harting

Dirk Harting (1884-1970)

was vrijwel uitsluitend graficus en knap etser. Hij graveerde ook postzegels en exlibris, maakte litho’s en tekeningen en een enkele maal aquarellen alsmede schilderijen in olieverf. In de Nederlandse grafiektraditie bereikte Harting een grote hoogte. Zijn adagium was: “Ik wil dat een ets ook inderdaad een prent zal zijn en niet een verkapt schilderij of de imitatie van een aquarel”. Zijn etsen geven ons de artisticiteit van het métier zelve, zijn persoonlijke visie op de realiteit weer. Voor de ets van de Grimnessesluis in Amsterdam nabij het Rokin verkreeg Harting in 1913 de Willink van Collenprijs. Vijf jaar later verwierf hij een zilveren medaille van de stad Utrecht voor zijn bekende ets van de Amerfoorte O.L.Vrouwekerk.

Hij was lid van de kunstenaarsgenootschappen ‘Arti et Amicitiae’ en ‘St. Lucas’ in Amsterdam en van ‘Pulchri Studio’ in Den Haag.